Over Honduras en Paraguay staatsgrepen

Allereerst begin ik door te verduidelijken dat ik noem het staatsgreep want na maanden van onderzoek, het verslag Waarheid Commissie noemde het dus aan wat Honduras zaak werd genoemd en is de naam die internationale controverse zal leiden tot het Paraguayaanse volk twee jaren van lijden.

De gelijkenissen zijn vele, in beide gevallen is het een sociale en ideologische geschil tussen een kapitalist conservatieve streams tegen socialistische ideeën. Er is een klasse wier belangen zijn dominerende macht voor jaren; tegen de dreiging van hervormingen die status ondermijnen. De onwetendheid van andere modellen en koppigheid te slecht gekopieerde processen in andere contexten te houden.

Verschilt dat, in het Paraguayaanse geval, de procedure is er stilzwijgend in het cijfer van de impeachment en dat is al toegepast bij verschillende gelegenheden, de controverse is de haast waarin is geïmplementeerd. In Hondurese geval moest worden uitgevonden verdraaien arm wet in advocaat een list vos dat niemand in staat was om te verteren onder de naam van “Automatisch beëindiging van de functie” en later “Constitutionele Successie”. Het rapport van de Waarheidscommissie eindelijk gesuggereerd dat de impeachment in Honduras moeten worden uitgevoerd en na Paraguay crisis zal zeker hebben in een paar jaar.

Er zijn ook grote verschillen tussen Lugo’s publiekelijk te aanvaarden en zijn vermeende beslissing om te verblijven in Paraguay. In Honduras geval het werd genomen uit het land in zijn pyjama en werd in Costa Rica geplaatst, uiteraard in de pyjama zak waren al zijn creditcards. In beide gevallen, buiten de folkloristische, de twee publiekelijk een onregelmatigheid, een aanval op de democratie en de wereld tolereren beide. De Honduras sociale onrust duurde een jaar van rellen, waarvan ik denk niet dat kon zo extreem in Paraguay, de winst in deze was voor de ontluikende vrijheid en Re-stichting partij die leiden tot socialistische beweging leidt tot een participatieniveau dat de twee betrokken blijft traditionele partijen, niet omdat zij extreme angst, maar omdat hun verslechterende politieke beheer van het veroorzaakte.

Ook de staatsmachten bleven in hun plaats, de militairen aan de zijlijn in hun kazernes en de media spelen een rol van onschatbare waarde als iemand die pinda’s verkoopt in de tribunes van het circus. Allemaal aangeboden op hun gemak in plaats van het handhaven van neutraliteit.

En dan internationale diplomatie met hetzelfde spel, linkse landen niet herkennen, wordt de rest geroepen om stil te wachten de skit te gebeuren. Het herinnert me de Tin-Tin voorbeeldig in Amerika, waar het wordt getoond hoe Scandinavische context landen bekijken we in het midden van staatsgrepen en capriolen.

CONCLUSIES

Zeker internationale politiek vereist een meer effectieve upgrade naar nieuwe uitvindingen “made in Latijns-Amerika” met regels en de rol die OEA minder saai in patronen duidelijk geïdentificeerd:

1. Het nieuwe model van staatsgrepen. Dit vormt reeds een patroon en impeachment lijkt te zijn betaald. Hoewel we auto-staatsgrepen had gezien aan andere bevoegdheden, zal de “grondwettelijke staatsgreep” om de uitvoerende macht met legal hold gaan wanneer de andere twee takken mee eens.
2. De nieuwe dictaturen model. Noch negeren wat de populistische fenomeen heeft gedaan met de eeuwige herverkiezing kwestie als Hugo Chavez stijl die een minimale afstand van een klassieke militaire dictatuur heeft. Met veel sociale voordelen, het is een te gevaarlijk patroon om zo geloven dat er een kers in deze cake. Wie stopt het?
3. Internationale interventie. Ook al OEA niet vredestroepen te sturen naar beneden te brengen een defacto overheid, de democratische brief laat spelen met de zwakke kant van deze landen is gericht op hun trieste economieën, trimmen samenwerking fondsen, multilaterale kredietbeperking en sluiten grenzen. In het geval van Honduras wordt erkend dat de OEA had kunnen voorkomen de crisis of op zijn minst meer bewust van wat er gebeurde. Als de OEA niet bijgewerkt, het risico van interventie gevaarlijk.

En in ons geval, als we willen dat de Europeanen stoppen om ons te zien op de top staarten, moeten we dan stoppen met het gebruik ervan. Enorme uitdaging!

Ons probleem is niet langer staatsgrepen of dictaturen, maar onze zwakke deelname te eisen dat degenen die ervoor kiezen om hun campagne beloften na te komen, waardoor de continuïteit op de lange termijn plannen en maken grotere investeringen op het gebied van onderwijs, gezondheidszorg, huisvesting en sociale veiligheid. Hoger onderwijs zal ons meer voorzichtig maken bij het kiezen en ook geeft ons betere ideeën om dat te nemen dat de wet wordt toegepast en verminderen de corruptie ondeugden die momenteel bestaan ​​omdat van ons en niet politici.

We moeten vallen in het bewustzijn dat er niemand zal komen om vooruit te gaan, dat elke oplossing eruit moet komen van onszelf. Natuurlijk, dat met de bijdrage van het zien van wat goed heeft gewerkt aan anderen. Er is niets mis te gaan en te zien hoe werd gedaan in de Scandinavische landen, wat doet – en niet – Spanje, Verenigde Staten, wat Chili deed, wat maakt Peru, Costa Rica, zie andere scenario opent ons de visie en geeft ons meer argumenten . Niet het maken van copy / paste en zich aanpassen aan de context lange termijn beleid die niet worden verzonden naar elke vier jaar trash en versterken van burgerparticipatie, dat is de grootste garantie voor continuïteit.

Natuurlijk kan het zijn veel gevraagd. Maar daar hebben we moeten streven en op de maat van onze macht moeten bijdragen sinds onze ruimtes, met realisme, maar zonder verlies van optimisme.

Als er winst van deze crises, is dat we elke dag meer bewust van de dingen die we misschien altijd geweten. Maak onomkeerbare schade aan bipartisanship, dat de leiders weten dat ze zullen worden bekeken door ons en dat we elke dag op zoek naar meer participatie … zelfs wij hebben gedwongen om ze weg te nemen door impeachment.

Een negatief punt is als echt dit arrest wegens remmen het misbruik en niet procederen de kracht dat niet toe te voegen aan de onafhankelijkheid gevlamd. Het zou interessant zijn om een ​​klap voor de wetgevende macht zien door usurping executive werken met een budget voor subsidies projecten ‘, voor het gebruik van het parlement fondsen om politieke campagne te maken, ondanks de wet verhindert het zijn. Het is ook schadelijk dat de meest getroffen na een politieke crisis is de bevolking omdat economie achteruitgang en sociale stabiliteit vereisen jaren om te herstellen.

In twee jaar, zal de commissie verslag waarheid in Paraguay zeggen:

• Dat was een coup
• Allen zijn schuldig
• De amnestie geldt voor alle

Tot slot, er is niets gebeurd.