Tectonische platen in Google Earth

Het wetenschappelijk gebruik gegeven aan Google Earth in de geografie en geologie onderwerpen wordt steeds interessanter, hoewel we, uit de kadastrale oogpunt bekritiseerd zoveel zijn precisie voor onze zelfzuchtige doeleinden.

Enige tijd geleden sprak ik over het bestaan ​​van een geanimeerde tektonische evolutie kaart door de theorie van de continentale drift’s. De Verenigde Staten geologische dienst (USGS) in samenwerking met Google heeft gecreëerd een laag waarin je de verschillende tektonische platen die deel uitmaken van lithosfeer onze planeet kunt bekijken. Het is te veel leerzaam voor een post, maar ik zal proberen om de eenvoud die 700 woorden van geduld mijn bezoekers ‘vereist en inspireerde ook in een nieuwe blog die ik heb ontdekt vandaag opgeroepen te houdentodocartografía (Alle cartografie).

1. De platen

Minstens 15 grote platen worden erkend:

In onze Spaanstalige omgeving die gerelateerd zijn aan ons: Noord-Amerika, Van Guatemala naar de pool is de Noord-Amerikaanse plaat, samenvallend in de Stille Oceaan met de Pacifische plaat en de kleine Juan de Fuca’s Plate. Centraal-Amerika is er de Caribische plaat en de Cocos plaat, dat is de richting van de Stille Oceaan. Zuid-Amerika, Zijn er Zuid-Amerikaanse platen, Schotse en Nazca. Verre zuiden van Chili is enige contact met de Antarctische plaat. Spanje is op de Euraziatische plaat, die steekt met de Afrikaanse plaat.

Afrikaanse Plaat Antarctische Plaat Arabian Plate Australische plaat Cocos Plate Caribbean Plaat Schotse Plate (Scotia) Euraziatische plaat Filippijnse Plaat Indo-Australische plaat Juan de Fuca Plate Nazca plaat Pacifische plaat Noord-Amerikaanse plaat Zuid-Amerikaanse Plaat

Dus in onze Latijns-Amerikaanse omgeving, hebben we de relatie met 11 van de 15 platen. De kaart hieronder toont deze lagen geschilderd als school stijl.

2. De verplaatsing

De stroom kokend lava onder het oppervlak zorgt ervoor dat de platen een verplaatsing die ongeveer 2,5 cm per jaar (de snelheid waarmee vingernagels groeien) in de kaart zijn weergegeven pijlen die de richting indiceren. Deze scheiding of aanpak is niet zo veel, maar het is groot als we denken hoeveel een punt in 30 jaar is verhuisd, zou het ongeveer 75 centimeter. Als we denken dat een punt in Mexico, bewegen 75 cm naar het westen en de Greenwich meridiaan die in de tegengestelde richting beweegt, zou 1,50 meter in totaal. Het punt is dat de platen bewegen, maar het gaas gemaakt voor de lengte-en breedtegraden niet veranderen, zodat betekent dit dat een punt beweegt ten opzichte van het coördinatensysteem.

Hierdoor zou hetzelfde punt, gemeten onder dezelfde omstandigheden, binnen 30 jaar worden bewogen 75 centimeter. De Google Earth kaart toont de beweging en richting van de platen in verschillende gebieden.

Dit is een van de redenen waarom het onderzoek wordt gekoppeld aan checkpoints, waarbij de relatieve referentie voor latere kadastraal landmeten blijft ten opzichte van de geodetische hoekpunten. Eindelijk beseffen we dat de ultra precisie onze gps ‘is vrij ten opzichte van de overdreven aandacht die wij aan hen te verstrekken.

3. Geologische storingen

De wrijven of dia tussen deze platen is wat er vormde ook bergketens, dit is wat het veroorzaakt ook aardbevingen of vulkanische activiteit. Ten minste drie relaties tussen de platen moeten worden beschouwd:

• Convergente (Collide ertussen)
• Uiteenlopende (ze zijn gescheiden van elkaar)
• Transformanten (ze elkaar schuiven)

Ondertussen kunnen de grenzen tussen platen zijn:

• Constructief
• Vernietigend
• Conservatief

Google’s kaart toont deze situatie in verschillende kleuren.

De kaart bevat ook een aardbevingen laag wordt aangenomen in real time, waarin de omvang en thema date.

De beste profiteren van deze vorm van Google Earth functies zijn opvoeders, vooral degenen die maatschappijleer, aardrijkskunde en geologie leren … ongetwijfeld, Google Earth heeft de manier veranderd waarop we zien de bol.