Η κρίση στην Ονδούρα συνεχίζει …

Εκείνοι που ταξιδεύουν, μείνει εκεί που είναι, τα αεροδρόμια έκλεισαν, ο γιος μου είναι χαρούμενος γιατί δεν θα πρέπει να λάβει τις εξετάσεις του. Η κατάσταση είναι η εξής: Απαγόρευση της κυκλοφορίας για περισσότερο από 24 ώρες, καμία επιχείρηση, κανένα έργο και καμία λύση.

Τα υπόλοιπα, απλά μια συνέχεια του ίδιου μυθιστορήματος στο οποίο άκρα του, κάθε μέρα είναι όλο και πιο πολωμένο … μετά από σχεδόν τριών μηνών από την αρχική σπίθα της. Είναι επικίνδυνο να πω κάτι, γιατί ο γείτονας θα μπορούσε να είναι στην άλλη πλευρά και θα ήταν τρομερό να σπάσει μια δια βίου σχέση μόνο για την έκφραση μια ειλικρινή συγκίνηση. Το πιο εύκολο πράγμα είναι να σκεφτεί κανείς ότι ο Σελάγια ή Micheletti (ένα από τα δύο) έχει την ευθύνη για τα πάντα? Οι άνθρωποι είναι έτσι, το μυαλό μας, μας οδηγεί στην απλοποίηση πολύπλοκων ζητημάτων και το μυαλό μας διευκολύνει παζλ κατηγορούν ένα άτομο, μια μικρή ομάδα, μια ημερομηνία , ένα γεγονός ή ένα πολιτικό κόμμα.

Κάνοντας μια ανάγνωση των τελευταίων 50 ετών, όλοι γνωρίζουμε ότι οι επαναστάσεις είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν προηγούμενα και να κάνει σημαντικές αλλαγές. Θα είναι οδυνηρό να περάσει μέσα από μια κρίση χωρίς να δημιουργούν ρίζες για τις απαραίτητες αλλαγές (που φυσικά υπάρχουν) μπροστά από ένα κοινωνικό χρέος που δεν μπορεί να είναι κρυφό, επιβλαβή έθιμα των πολιτικών συνηθίσει να κάνουν ό, τι θέλουν, περιορισμένη οράματα της συμμετοχικής κτίριο και ένα χάσμα ανάμεσα στην πραγματικότητα και τι πουλάνε κονσέρβες για εμάς. Για να κάνετε αλλαγές, θα πρέπει να γράψει, να σκεφτεί, να προτείνει, και το όνειρο … όχι μόνο να φορέσει ένα κόκκινο σάλι στο πρόσωπό μας ή ένα λευκό t-shirt (στο εξωτερικό). Η έκτακτης ανάγκης είναι πέρα ​​από ό, τι αναφέρεται στην Wikipedia σχετικά με αυτό, μια λέξη εύκολο να χρησιμοποιηθεί σαν γλωσσοδέτης, αλλά δεν είναι τόσο απλό να το πάρετε σε αυτό το περιβάλλον χωρίς να επηρεαστούν.

ΕνδεχόμενοΤο … έκτακτης ανάγκης διαφέρει από τη δυνατότητα, από τυπική άποψη, επειδή η δυνατότητα περιλαμβάνει δηλώσεις ή προτάσεις που είναι απαραίτητα αλήθεια, όπως επίσης δεν είναι κατ ‘ανάγκη κάποια ψευδή, ενώ κανείς δεν μπορεί να πει ότι μια πρόταση εξαρτάται αν είναι απαραίτητα αλήθεια.

Κάποιοι μπορεί να είναι πίσω από 105 βασικά, με την ηρεμία ότι δεν έχουμε χάσει τα 125 kbps και πιστεύοντας ότι “αυτοί” θα πρέπει να λύσει το πρόβλημά τους. Αλλά είμαστε επίσης ανθρώπινα σε ένα δανεικό χώρα, όπου έχουμε οικογένεια και ειλικρινείς φίλους, μερικά από τα οποία σπάζοντας το στήθος τους με την αντίσταση, άλλοι στη δεξαμενή η οποία ξεκινά ροή του νερού? Και τα δύο έχουν επίγνωση της ευθύνης και της καταδίκης τους. Ως εκ τούτου δεν μπορούμε να βοηθήσουμε συναίσθημα, γιατί κατά κύριο λόγο είμαστε αδέλφια και η κατάσταση μας οδήγησε να υπερασπιστεί τις σκέψεις που απομακρύνθηκε αρχική πορεία τους (Ισπανικά ιδίωμα: “soltaron la Tangente”) Σε μια εποχή άγνωστη σε μας.

Τέλος πάντων, ελπίζουμε ότι αυτή η κατάσταση δεν μας κοστίσει άλλα 12 χρόνια εμφυλίου πολέμου στην ελιγμού του ποταμού Araute του, επίσης, ότι δεν πρέπει να χάσουμε περισσότερα μέλη της οικογένειας και, άπαξ και για όλους … αυτά τα καθάρματα καταλήξουν σε συμφωνία.

Μετά από αυτό, εκτιμούμε το χώρο αυτή η κρίση μας έδωσε για την πρόταση, και εάν είναι δυνατόν, τη σύνδεση, νευρωνική μπαλώματα που έχουν νόημα για να οικοδομήσουμε μια σταθερή απόδοση με τις ανάγκες που δεν μπορούσε να κρύψει με όλο αυτό το θόρυβο. Θα θέλαμε επίσης να εκτιμήσουν ότι μερικοί άνθρωποι παίρνουν μέρος και να αφήσει εργάζονται για αυτούς που περιμένουν ένα κενό για να παράσχει βοήθεια … και φυσικά ελπίζω να επιστρέψω απολαμβάνοντας ένα ψητό κρέας με το γείτονά μου την Παρασκευή το βράδυ.

Έτσι είναι η ζωή, ουτοπική ως τελευταίο εδάφιο, το πραγματικό ως το πρώτο και συναρπαστικό, όπως όταν πάτησα το κουμπί “δημοσιεύει” … μόλις 4 λεπτά πριν η δύναμη ήταν έξω.